سعيد بن قيس همدانى مى گويد: يكى از روزها به هنگام شدت گرما كه معمولا كوچه هاى
شهر خلوت مى شد و هر كس در زير سايه بان و يا در خانه خود استراحت مى كرد، اميرمؤ
منان على (عليه السلام ) را ديدم كه در كنار ديوارى ايستاده است بخدمت آن حضرت
رسيدم و پس از سلام علت ايستاد ايشان را در اين هواى گرم جويا شدم فرمود:
ما خرجت الا لا مظلوما و اغيث ملهوفا(704)
در اين ساعت از محل استراحت بيرون نيامدم مگر براى اينكه
مظلومى را ياور و گرفتارى را پناهگاه باشم لذا ابن ابى الحديد در كتاب شرح
نهج البلاغه خود مى گويد: اميرمؤ منان على (عليه السلام ) خود اين كار را انجام مى
داده و خانه اى نيز به نام بيت المقصص داشت كه مردم
شكايت و تقاضاهاى خود را به آنجا مى بردند.
ديباچه مروت و ديوان معرفت
|
لشكر كش فتوت و سردار اتقياء
|
فردا كه هر كسى به شفيعى زند دست
|
مائيم و دست و دامن معصوم مرتضى
(705) |
|