مشكاه الأنوار في غررالاخبار
باب سوم : در كارهاى نيك وحصلتهاى شريف ومانند آنها

ابوالفضل على بن رضى الدين ... الطبرسى

- ۲۲ -

حديث

- عنه ع قال :
قوم لسعد بن عبادة ما كنت صانعا بمن وجدته على بطن امرأ تك قال كنت والله ضاربا رقبته بالسيف قال فخرج النبى ص فقال يا سعد من هذا الذى كنت ضاربه بالسيف فأ خبر النبى بخبرهم وما قال سعد قال النبى يا سعد فأ ين الشهود الا ربعة الذين قال الله عز وجل فقال يا رسول الله مع رأ ى عينى وعلم الله فيه أ نه فعله فقال النبى يا سعد بعد رأ ى عينك وعلم الله بأ نه قد فعله إ ن الله جعل لكل شى ء حدا وجعل على من تعدى حدا من حدود الله حدا وجعل ما دون الا ربعة الشهداء مستورا على المسلمين
امام صادق عليه السلام فرمود: جمعى از صحابه به سعد بن عباده گفتند اگر كسى را روى شكم زنت ببينى چه مى كنى ؟ گفت : به خدا قسم گردنش را با شمشير قطع مى كنم ، امام فرمود: در اين هنگام پيامبر صلى الله عليه وآله به آنها رسيد وفرمود: اى سعد! اين چه كسى است كه مى خواهى با شمشير اورا بكشى ؟ پيامبر را از جريان وآنچه سعد گفته بود با خبر كردند، پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: اى سعد! چهار شاهد كه خداوند عز وجل فرموده كجايند؟ گفت : اى رسول خدا! جلوى چشم من اين كار را انجام داده ، وخدا هم به آن آگاه است ، پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: اى سعد! حتى بعد از ديدن تووعلم خدا به اينكه اوانجام داده ، خداوند براى هر چيزى حدى قرار داده وبراى كسى كه حدى از حدود خدا را تجاوز كند حدى قرار داده ، وآنچه دور از چشم چهار شاهد انجام بگيرد، نبايد بين مسلمين پخش گردد.

حديث

- عن على بن عبد العزيز قال قال أ بوعبد الله ع أ لاأ خبركم بأ صل الا سلام وفرعه وذروة سنامه قال قلت بلى قال أ صله الصلاة وفرعه الزكاة وذروة سنامه الجهاد فى سبيل الله أ لاأ خبرك بأ بواب الخير الصوم جنة و الصدقة تحط الخطيئة وقيام الرجل فى جوف الليل يناجى ربه ثم تلا تَتَج افى جُنُوبُهُمْ عن الْمَض اجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفاً وَ طَمَعاً وَ مِمّ ا رَزَقْن اهُمْ يُنْفِقُونَ
امام صادق عليه السلام فرمود: آيا مى خواهى كه اصل وفرع و احكام عاليه اسلام را به شما خبر دهم ؟ گفتم : بلى ، فرمود: اصلش نماز و فرعش زكات وبالاترين كنگره اش جهاد در راه خداست ، آيا نمى خواهى تو را به درهاى خير خبر دهم ، روزه سپر آتش دوزخ است ، وصدقه گناه را مى زدايد، وشب زنده دارى مرد در دل در شب در حاليكه مشغول مناجات با پروردگارش مى باشد، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: (پهلوهايشان از بستر خواب دورى گزيند، پروردگارشان را در حال ترس وطمع مى خوانند، واز آنچه به انها روزى كرده ايم انفاق مى كنند).

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
الجهاد أ فضل الا شياء بعد الفرائض
امام صادق عليه السلام فرمود: جهاد بهترين عبادات بعد از واجبات است .

حديث

- عنه ع قال :
قال رسول الله ص الخير كله فى السيف وتحت ظل السيف ولايقيم الناس إ لاالسيف والسيوف مقاليد الجنة والنار
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كند كه فرمود: تمام خير در شمشير وزير سايه شمشير است ، ومردم به راه راست جلب نگردند مگر با شمشير، وشمشيرها كليدهاى بهشت و دوزخند.

فصل سيزدهم : در دورى كردن از محرمات وشبه آنها
 الفصل الثالث عشر فى اجتناب المحارم وما يشبهها

حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال قال أ مير المؤ منين ع :
ليس بولى لى من أ كل مال مؤ من حراما
امام صادق عليه السلام بنقل از اميرمؤ منان فرمود: كسى كه مال مؤ منى را به صورت حرام بخورد دوست من نيست .

حديث

- عنه ع قال :
لوحلف الرجل أ ن لايحك أ نفه بالحائط لابتلاه الله حتى يحك أ نفه بالحائط
امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مرد قسم بخورد كه بينى اش ‍ را با ديوار نخاراند، خداوند اورا مبتلامى كند به اينكه بينى اش را با ديوار بخاراند.


حديث

- عنه ع فى قول الله عز وجل وَ لِمَنْ خ افَ مَق امَ رَبِّهِ جَنَّت انِ قال من علم أ ن الله يراه ويسمع ما يقوله ويفعله من خير أ وشر فيحجزه عن ذلك القبيح من الا عمال فذلك الذى خ افَ مَق امَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عن الْهَوى
امام صادق عليه السلام درباره قول خداى عزوجل : (وبراى كسى كه از مقام پروردگارش بترسد دوبهشت است )، فرمود: كسى كه بداند خدا اورا مى بيند وآنچه مى گويد اومى شنود، وهر كار نيك وبد وى را مى داند، وهمين دانستن اورا از كارهاى زشت باز دارد، كسى است كه از مقام پروردگارش ترسيده وضمير خويش از هوس باز داشته است .


حديث

- عن الباقر ع قال :
كل عين باكية يوم القيامة غير ثلاث عين سهرت فى سبيل الله وعين بكت من خشية الله وعين غضت عن محارم الله
امام باقر عليه السلام فرمود: هر چشمى روز قيامت گريانست ، بجز سه چشم : چشمى كه در راه خدا شب را بيدار باشد، وچشمى كه از ترس خدا گريان شود، وچشمى كه از محرمات خدا بسته شود.


حديث

- عنه ع قال :
ما يصيب العبد إ لابذنب وما يغفر الله منه أ كثر
امام باقر عليه السلام فرمود: مصيبتى به بنده نمى رسد مگر به سبب گناه ، ول آمرزش خداوند نسبت به اوبيشتر است .


حديث

- عن أ بى عبد الله عن آبائه عن على ع قال :
قال رسول الله ص إ ن العبد ليحبس على ذنب من ذنوبه مائة عام وإ نه لينظر إ لى إ خوانه وأ زواجه فى الجنة
امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش از على عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كند كه فرمود: گاهى بنده براى يك گناهش صد سال (روز قيامت ) حبس مى شود، واوبه حسرت با برادران و همسرانش در بهشت نگاه مى كند.


حديث

- عنه ع قال :
إ ن الذنب يحرم العبد الرزق وذلك قول الله عز وجل إِنّ ا بَلَوْن اهُمْ كَم ا بَلَوْن ا أَصْح ابَ الْجَنَّةِ
امام صادق عليه السلام فرمود: گناه مانع رسيدن روزى به بنده مى شود، واين اشاره به قول خداوند عزوجل است كه : (ما آنان را به سختى از موديم چنانكه باغداران را از آزموديم ).


حديث

- عنه ع قال :
إ ن الخطايا تحظر الرزق على المسلم
امام صادق عليه السلام فرمود: گناهان مانع رسيدن روزى به انسان مسلمان مى شوند.


حديث

- عن الباقر ع قال :
إ ن العبد يسأ ل الله الحاجة فيكون من شأ ن الله قضاؤ ها إ لى أ جل قريب أ و وقت بطى ء فيذنب العبد ذنبا فيقول الله للملك لاتنجز له حاجته واحرمه إ ياها فإ نه قد تعرض لسخطى واستوجب الحرمان منى
حضرت باقر عليه السلام فرمود: بنده از خدا حاجتى مى خواهد كه اقتضا دارد زود يا دير بر آورده شود، سپس آن بنده گناهى را مرتكب مى شود وخداى تبارك وتعالى به فرشته اى مى فرمايد: حاجتش را روان مكن واورا از آن محروم دار، زيرا اودر معرض خشم من در آمد وسزاوار محروميت من گشت .


حديث

- عن أ بى الحسن ع سأ له عن الكبائر كم هى وما هى فكتب الكبائر من اجتنب ما وعد الله عليه النار كفر عنه سيئاته إ ذا كان مؤ منا والسبع الموجبات قتل النفس الحرام وعقوق الوالدين وأ كل الربا والتعرب بعد الهجرة وقذف المحصنة وأ كل مال اليتيم والفرار من الزحف
از امام موسى بن جعفر عليه السلام در مورد گناه كبيره پرسيدند كه چند تا وچيست ؟ حضرت نوشت : كبائر آن است كه بنده از آنچه خدا بر آن وعده دوزخ داده دورى كند، واگر مؤ من باشد گناهانش بر اوپوشيده شود، وهفت گناهى كه موجب دوزخ مى شود: كشتن نفس محترمه ، عقوق والدين ، رباخوارى ، مهاجرت از محيط اسلامى ، متهم ساختن زنان پارسا به زنا، خوردن مال يتيم ، فرار از جهاد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
اتقوا المحقرات من الذنوب فإ نها التى لاتغفر قال قلت وما المحقرات من الذنوب قال الرجل يذنب فيقول طوبى لى لويكن لى غير ذلك
امام صادق عليه السلام فرمود: از محقرات بپرهيزيد كه آمرزيده نشوند، عرض كردم : گناهان محقر چيست ؟ فرمود: اين است كه مرد گناه كند وبگويد: خوشا به حال من اگر غير از اين گناه نداشته باشم .


حديث

- عن النوفلى بإ سناده أ ن رسول الله ص مر على قوم وقد نصبوا دجاجة وهم يرمونها فقال من هؤ لاء لعنهم الله
رسول خدا صلى الله عليه وآله از كنار گروهى مى گذشتند كه مرغى را قرار داده بودند وبه آن سنگ مى زدند، فرمود: اينها كيستند خدا لعنتشان كند؟


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
المقيم على الذنب وهومنه مستغفر كالمستهزئ
امام صادق عليه السلام فرمود: آنكه در گناه بماند واز گناهش ‍ آمرزش بخواهد مانند مسخره چى است .


حديث

- وعنه ع قال :
لاصغيرة مع الا صرار ولاكبيرة مع الاستغفار
امام صادق عليه السلام فرمود: با اصرار بر گناه ، صغيره نباشد7 و با استغفار كبيره نباشد.


حديث

- عن أ بى عبد الله عن أ بيه ع قال :
إ ن عيسى ابن مريم ص مر بقوم يبكون قال ما يبكى هؤ لاء قيل من ذنوبهم قال دعوها يغفر لكم
امام صادق عليه السلام از پدران بزرگوارش نقل كند كه فرمود: حضرت عيسى بن مريم (صلوات الله عليه ) از كنار جمعى مى گذشت كه گريه مى كردند، فرمود: چه چيز اينها را به گريه انداخته ؟ گفته شد: از گناهانشان است ، فرمود: گريه را رها كنيد، آمرزيده مى شويد.


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :
كان غلام من اليهود يأ تى رسول الله كثيرا حتى استخفه وربما أ رسله فى حاجة وربما كتب له الكتاب إ لى قوم فافتقده أ ياما فسأ ل عنه فقال قائل تركته فى آخر يوم من أ يام الدنيا فأ تاه النبى ص فى ناس من أ صحابه وكان ص بركة لايكاد يكلم أ حدا إ لاأ جابه فقال يا فلان ففتح عينه فقال لبيك يا أ با القاسم فقال اشهد أ ن لاإ له إ لاالله وأ نى رسول الله فنظر الغلام إ لى أ بيه فلم يقل له شيئا ثم ناداه رسول الله الثانية وقال له مثل قوله الا ول فالتفت الغلام إ لى أ بيه فلم يقل له شيئا ثم ناداه رسول الله الثالثة فالتفت الغلام إ لى أ بيه فقال أ بوه إ ن شئت فقل وإ ن شئت فلافقال الغلام أ شهد أ ن لاإ له إ لاالله و أ نك رسول الله ومات مكانه فقال رسول الله لا بيه اخرج عنا ثم قال لا صحابه غسلوه وكفنوه وائتونى به أ صلى عليه ثم خرج وهويقول الحمد لله الذى أ نجى بى اليوم نسمة من النار
امام باقر عليه السلام فرمود: جوانى يهودى زياد نزد رسول خدا صلى الله عليه وآله مى آمد تا حدى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله اورا تند وتيز يافت ، گاهى اورا براى كارى مى فرستاد، وگاهى به همراه نامه اى به سوى قومى مى فرستاد، تا اينكه چند روزى اورا نديد، از اوسراغ گرفت ، كسى به ايشان عرض كرد: در يكى از آخرين روزهاى عمرش اورا ملاقات كردم ، پيامبر صلى الله عليه وآله به همراه عده اى از يارانش به ديدن او رفت ، پيامبر بركتى بود كه هرگز با كسى صحبت نمى كرد مگر اينكه جوابش ‍ را مى داد، سپس فرمود: اى جوان ، جوان چشمانش را گشود، وگفت : لبيك اى ابالقاسم ، فرمود: بگوشهادت مى دهم به وحدانيت خدا واينكه من محمد رسول خدايم ، جوان نگاهى به پدرش كرد وچيزى نگفت ، سپس ‍ براى مرتبه دوم رسول خدا صلى الله عليه وآله اورا صدا زد وآنچه را در مرتبه اول به اوگفته بود فرمود، جوان متوجه پدرش شد وچيزى نگفت ، براى مرتبه سوم پيامبر اورا صدا زد، جوان به طرف پدرش متوجه شد، پدرش گفت : اگر مى خواهى بگوواگر نمى خواهى نگو، غلام گفت : ((اشهد ان لااله الاالله وانك رسول الله )) ودر همانجا مرد رسول خدا صلى الله عليه وآله به پدرش فرمود: شما بيرون برويد، سپس به يارانش ‍ فرمود: اورا غسل دهيد وكفن كنيد وبا من بياييد تا بر اونماز بخوانيم ، سپس در حالى كه خارج مى شد مى فرمود: سپاس خداوندى را كه به وسيله من بنده اى را امروز از آتش جهنم رهايى بخشيد.


حديث

- عن أ بى عبد الله عن أ بيه عن آبائه ع قال :
رسول الله ص قال الله تبارك وتعالى وعزتى وجلالى لاأ خرج عبدا من الدنيا وأ نا أ ريد أ ن أ رحمه حتى أ ستوفى منه كل خطيئة عملها إ ما بسقم فى جسده أ وبضيق فى رزقه وإ ما بخوف فى دنياه فإ ن بقيت عليه بقية شددت عليه عند الموت وعزتى وجلالى لاأ خرج عبدا من الدنيا وأ نا أ ريد أ ن أ عذبه حتى أ وفيه حسنة عملها إ ما بسعة فى رزقه وإ ما بصحة فى جسده وإ ما بأ من فى دنياه فإ ن بقيت عليه بقية هونت عليه بها الموت
امام صادق عليه السلام از پدرش از پدران بزرگوارش از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كنند كه فرمود: خداى عزوجل فرمود: به عزت وجلالم سوگند، بنده اى كه مورد رحمت من قرار گيرد از دنيا بيرون نبرم تا اينكه هر گناهى كه كرده به وسيله عملش به اوعوضش را بدهم ، يا به وسيله بيمارى در تنش ، يا به تنگى در روزيش ، يا با ترس وهراس در دنيايش ، واگر هم گناهى باقى بماند مرگ را بر اوسخت كنم .
وقسم به عزت وجلالم ، بنده اى را كه مى خواهم عذاب كنم از دنيا بيرون نبرم تا عوض هر كار نيكى را كه انجام داده به اوبدهم ، يا به گشايش در روزيش ، يا به سلامت در تنش ، يا به آسودگى خاطر در دنيايش ، واگر باز هم گناهى باقى ماند مرگ را بر اوآسان نمايم .


حديث

- عن أ بى جعفر ع قال :ن الله تبارك وتعالى إ ذا كان من أ مره أ ن يكرم عبدا وله ذنب ابتلاه بالسقم فإ ن لم يفعل ذلك به ابتلاه بالحاجة فإ ن لم يفعل ذلك به شدد عليه الموت ليكافيه بذلك الذنب قال وإ ذا كان من أ مره أ ن يهين عبدا وله عنده حسنة صحح بدنه فإ ن لم يفعل ذلك وبه وسع له فى رزقه فإ ن هولم يفعل ذلك به هون عليه الموت ليكافيه بتلك الحسنة
امام باقر عليه السلام فرمود: چون خداى عزوجل خواهد كه بنده اى را كه داراى گناهى است اكرام كند اورا به بيمارى مبتلامى كند واگر اينكار را نكند به نيازمندى مبتلايش مى كند، واگر اين كار نكند مرگ را بر او سخت گرداند تا بدان واسطه گناهش را جبران كند.
فرمود: وچون بخواهد بنده اى را كه حسنه اى در نزدش دارد خوار سازد تنش را سالم كند، واگر اين كار را نكند روزيش را گشايش دهد، واگر آن را هم درباره اش انجام ندهد مرگ را بر اوآسان كند تا بدان سبب در عوض آن حسنه اورا پاداش دهد.


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
قال رسول الله ص من هم بحسنة فعملها كتب الله له بها عشرا ومن هم بها ولم يعملها كتب الله له واحدة ومن هم بسيئة ولم يعملها لم يكتب عليه شى ء وإ ن عملها كتب عليه واحدة
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كند كه فرمود: هر كه آهنگ كار نيكى كند وآن كار را انجام دهد خداوند براى اوده حسنه مى نويسد، وهر كس آهنگ كار نيكى كند وآن را انجام ندهد خداوند برايش يك حسنه منظور كند، وهر كه آهنگ كار بد كند وآن را انجام ندهد بر اونوشته نشود، واگر آن را انجام داد يك گناه بر اونوشته شود.


حديث

- عن الرضا ع قال :
المتستر بالحسنة يعدل سبعين حسنة والمذيع بالسيئة مخذول والمتستر بالسيئة مغفور له
حضرت رضا عليه السلام فرمود: پنهان كننده كار نيك هفتاد حسنه دارد، وآشكار كننده كار بد بى پناه وناتوان است ، وپنهان كننده كار بد آمرزيده است .


حديث

- عن الصادق ع قال :
قال رسول الله ص من أ ذنب ذنبا وهوضاحك دخل النار
امام صادق عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل كند كه فرمود: كسى كه گناهى انجام دهد وخندان باشد داخل دوزخ شود.


حديث

- عن الباقر ع قال :
ما من عبادة أ فضل عند الله من عفة البطن والفرج
امام باقر عليه السلام فرمود: عبادتى نزد خدا بهرت از حفظ شك وعورت نيست .


حديث

- عن زين العابدين ع قال :
إ ن أ فضل الاجتهاد عفة البطن والفرج
امام زين العابدين عليه السلام فرمود: بهترين جهاد حفظ شكم و عورت است .


حديث

- قال رجل لا بى جعفر ع إ نى رجل ضعيف العمل قليل الصيام و لكنى أ رجوأ ن لاآكل إ لاحلالاولاأ نكح إ لاحلالاقال فقال أ ى الاجتهاد أ فضل من عفة البطن والفرج
مردى به امام باقر عليه السلام عرض كرد: من عملم ضعيف و روزه ام اندك است ، ولى اميدوارم جز حلال نخورم ، وجز با حلال ازدواج نكنم ، فرمود: چه كوششى از عفت شكم وعورت برتر است ؟


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
أ بعد ما يكون العبد من الله ما لم يهمه إ لابطنه وفرجه
امام صادق عليه السلام فرمود: دورترين حالى كه بنده از خداوند دارد اين است كه اندوهى جز براى شكم وفرج نداشته باشد.


حديث

- عن أ بى جميلة عن الصادق أ والباقر ع قال :
ما من أ حد إ لاوهويصيب حظا من الزناء فزنى العينين النظر وزنى الفم القبل وزنى اليدين اللمس صدق الفرج ذلك أ م كذب
امام صادق عليه السلام يا امام باقر عليه السلام فرمود: هيچ كسى از زنا مصون نيست وهر كس بهره اى از آن دارد؛ زيرا زناى دوچشم به ديدن است ، وزناى دهان به بوسيدن ، وزناى دودست به لمس كردن ، چه اين را فرج تصديق كند وچه تكذيب نمايد.


حديث

- عن الكاظم ع قال :
لبعض ولده يا بنى عليك بالجد لاتخرجن نفسك من حد التقصير فى عبادة الله وطاعته فإ ن الله عز وجل لايعبد حق عبادته
امام كاظم عليه السلام به يكى از فرزندانش فرمود: اى پسركم ! كوشا باش ، مبادا خودت را در عبادت وطاعت خداوند بى تقصير بدانى ، زيرا خدا چنانكه شايسته اوست شتايش نشود.


حديث

- عن جابر قال قال الباقر ع يا جابر لاأ خرجك الله من النقص و التقصير
امام باقر عليه السلام فرمود: اى جابر! خدا تورا از كاستى و كوتاهى بيرون نبرد.


فصل چهاردهم : در حقوق پدر ومادر ونيكى به آنها
 الفصل الرابع فى حقوق الوالدين وبرهما

حديث

- من كتاب المحاسن :
عن الباقر ع قال :
سئل رسول الله ص من أ عظم حقا على الرجل قال والداه
امام باقر عليه السلام فرمود: از رسول خدا صلى الله عليه وآله سؤ ال شد: چه كسى بيشتر از همه بر مرد حق دارد؟ فرمود: پدر ومادرش .


حديث

- عنه ع قال :
إ ن الرجل يكون بارا بوالديه وهما حيان فإ ذا ماتا ولم يستغفر لهما كتب عاقا لهما وإ ن الرجل يكون عاقا لهما فى حياتهما فإ ذا ماتا وأ كثر الاستغفار لهما فكتب بارا
امام باقر عليه السلام فرمود: اگر مرد نسبت به پدر ومادرش در زمان حياتشان نيكى كند، وهنگامى كه مردند برايشان طلب آمرزش نكرد، در نامه عملش عاق والدين نوشته شود، واگر مردى كه در زمان حياتشان عاق والدين بوده ، وهنگامى كه مردند برايشان استغفار زياد كرد در نامه عملش جزء نيكوكاران محسوب شود.


حديث

- عن الكاظم ع قال :
سئل رسول الله ص ما حق الوالد على الولد قال لايسميه باسمه ولا يمشى بين يديه ولايجلس قبله ولايستسب له
امام كاظم عليه السلام فرمود: از رسول خدا صلى الله عليه وآله سؤ ال شد: حق پدر بر فرزندش چيست ؟ فرمود: اورا به نامش نخواند، و جلويش راه نرود، وقبل از اوننشيند، وباعث دشنام به او نشود.


حديث

- عن الصادق ع قال :
لايمنع الرجل منكم أ ن يبر والديه حيين وميتين يصلى عنهما ويتصدق عنهما ويحج عنهما ويصوم عنهما فيكون الذى صنع لهما وله مثل ذلك فيزيده الله ببره وصلته خيرا كثيرا
امام صادق عليه السلام فرمود: نبايد چيزى مانع نيكى كردن فردى از شما به پدر ومادرش شود؛ زنده باشند، يا مرده از جانب آنها نماز بخواند وصدقه دهد وحج گزارد، وروزه بگيرد، تا آنچه كرده ثوابش از آنها باشد، ومانند آن هم براى خود او، تا خداوند به وسيله احسان وصله او خير وفراوانى برايش زياد كند.


حديث

- عنه ع قال :
إ ن رجلاأ تى النبى ص فقال يا رسول الله أ وصنى فقال لاتشرك بالله شيئا و إ ن حرقت بالنار وعذبت إ لاوقلبك مطمئن بالا يمان ووالديك فأ طعمهما وبرهما حيين كانا أ وميتين وإ ن أ مراك أ ن تخرج من أ هلك ومالك فافعل فإ ن ذلك من الا يمان
امام صادق عليه السلام فرمود: مردى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد وعرض كرد: اى رسول خدا! مرا سفارشى كن ، فرمود: هيچ چيزى را با خدا شريك مدان ، گر چه با آتش سوزانده شوى وشكنجه شوى ، همواره دلت به ايمان محكم باشد، وپدر ومادرت را فرمانبر وبا آنها نيكى كن ، زنده باشند يا مرده ، واگر دستور دادند كه خاندان ومالت را كنار گذارى اين كار را بكن كه از ايمان است .


حديث

- عن معمر بن خلاد قال قلت لا بى الحسن الرضا ع أ دعوللوالدين إ ذا كانا لايعرفان الحق فقال ادع لهما وتصدق عنهما وإ ن كانا حيين لا يعرفان الحق فدارهما فإ ن رسول الله قال إ ن الله بعثنى بالرحمة لا بالعقوق
معمر بن خلاد گويد: به امام رضا عليه السلام عرض كردم : براى پدر ومادرم كه مذهب حق را نشناسند دعا كنم ؟ فرمود: برايشان دعا كن واز جانب آنها صدقه بده ، واگر زنده باشند ومذهب حق را نشناسند باز هم با آنها مدارا كن ، زيرا رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود: خداوند مرا به رحمت مبعوث گردانده نه به بى مهرى ونافرمانى .


حديث

- عن الصادق قال جاء رجل فسأ ل رسول الله ص عن بر الوالدين فقال ابرر أ مك ابرر أ مك ابرر أ مك ابرر أ باك ابرر أ باك ابرر أ باك وبدأ بالا م قبل الا ب
امام صادق عليه السلام فرمود: مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه وآله آمد واز آن حضرت درباره خوشرفتارى با پدر ومادر پرسيد، حضرت فرمود: با مادرت خوشرفتارى كن ، با مادرت خوشرفتارى كن ، با مادرت خوشرفتارى كن ، با پدرت خوشرفتارى كن ، با پدرت خوشرفتارى كن ، با پدرت خوشرفتارى كن ، ومادر را قبل از پدر ذكر فرموده .


حديث

- عن مهنى بن حكيم عن أ بيه عن جده قال قلت للنبى ص يا رسول الله من أ برر قال أ مك قلت ثم من قال ثم أ مك قلت ثم من قال ثم أ مك قلت ثم من قال ثم أ باك ثم الا قرب فالا قرب
مهنى بن حكيم از پدرانش نقل كند كه گويد: از پيامبر صلى الله عليه وآله پرسيدم : اى رسول خدا! به كه احسان كنم ؟ فرمود: به مادرت ، گفتم : سپس به كه ؟ به مادرت ، گفتم : سپس به چه كسى ؟ فرمود: سپس ‍ مادرت ، گفتم : سپس چه كسى ؟ فرمود: پدرت ، بعد از اوهر كه نزديك تر باشد.


حديث

- عن معاوية بن وهب عن زكريا بن إ براهيم قال كنت نصرانيا فأ سلمت وحججت فدخلت على أ بى عبد الله ع قلت له إ نى كنت على النصرانية وإ نى أ سلمت فقال وأ ى شى ء رأ يت فى الا سلام قلت قول الله عز وجل م ا كُنْتَ تَدْرِى مَا الْكِت ابُ وَ لَا الْإِيم انُ وَ ل كِنْ جَعَلْن اهُ نُوراً نَهْدِى بِهِ مَنْ نَش اءُ فقال لقد هداك الله ثم قال اللهم اهده ثلاثا سل عما شئت يا بنى فقلت إ ن أ بى وأ مى وأ هل بيتى على النصرانية وأ مى مكفوفة البصر فأ كون معهم وآكل فى بيتهم فقال يأ كلون لحم الخنزير فقلت لاولايمسونه فقال لابأ س وانظر أ مك فبرها وإ ذا ماتت فلاتكلها إ لى غيرك كن أ نت الذى تقوم بشأ نها ولاتخبرن أ حدا أ نك أ تيتنى وائتنى بمنى إ ن شاء الله قال فأ تيته بمنى والناس حوله كأ نه معلم صبيان هذا يسأ له وهذا يسأ له فلما قدمت الكوفة أ لطفت لا مى وكنت أ طعمها وأ فلى ثوبها وقناعها وأ خدمها قالت لى يا بنى كنت ما تصنع بى هذا وأ نت على دينى فما الذى أ رى منك منذ هاجرت فدخلت فى الحنيفية فقلت لها رجل من ولد نبينا أ مرنى بهذا فقالت هذا الرجل هونبى فقلت لاولكنه ابن نبى فقالت يا بنى إ ن هذه وصايا الا نبياء فقلت يا أ مه ليس يكون بعد نبينا نبى ولكنه ابنه فقالت يا بنى دينك خير دين فاعرضه على فعرضته عليها فدخلت فى الا سلام و علمتها الصلاة فصلت الظهر والعصر والمغرب والعشاء الا خرة ثم عرض ‍ لها عارض فى الليل فقالت يا بنى أ عد على ما علمتنى من دينك فأ عدته عليها فأ قرت به وماتت فلما أ صبحت كان المسلمون الذين غسلوها و كفنتها وصليت عليها ونزلت فى قبرها
زكريا بن ابراهيم گويد: من نصرانى بودم ومسلمان شدم وحج گزاردم ، سپس خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم وعرض كردم : من نصرانى بودم ومسلمان شدم ، فرمود: از اسلام چه ديدى ؟ گفتم : قول خداى عزوجل (نمى دانستى كتاب وايمان چيست ولى ما آنان را نورى قرار داديم كه هر كه را بخواهيم بدان هدايت كنيم ) فرمود: محققا خدا تورا هدايت فرموده است ، آنگاه سه مرتبه فرمود: خدايا هدايتش فرما، پسر جان هر چه خواهى بپرس ، عرض كردم : پدر ومادر وخانواده من نصرانى هستند و مادرم نابيناست ، من با آنها باشم ودر ظرف آنها غذا بخورم ؟ فرمود: آنها گوشت خوك مى خورند؟ عرض كردم : نه ، با آن تماس هم نمى گيرند، فرمود: مانعى ندارد، مواظب مادرت باش وبا اوخوشرفتارى كن ، وچون بميرد اورا به ديگرى وامگذار، خودت به كارش اقدام كن ، وبه كسى نگوكه نزد من آمده اى ، تا در منى پيش من آيى ، انشاء الله .
زكريا گويد: من در منى خدمتش رفتم در حاليكه مردم گردش را گرفته بودند، واومانند معلم كودكان بودن كه گاهى اين وگاهى آن از اوسؤ ال مى كرد، و سرش را از كثافت پاك مى كردم وخدمتگزارش بودم ، مادرم به من گفت : پسر جان ! توزمانى كه دين مرا داشتى با من چنين رفتارى نمى كردى ، اين چه رفتار است كه از تومى بينم ، از زمانى كه از دين ما رفته اى وبه دين حنيفيه گرويده اى ؟ به مادرم گفتم : مردى از فرزندان پيغمبر ما به من چنين دستور داده ، مادرم گفتم آن مرد پيغمبر است ، زيرا دستورى كه به توداده از سفارشات پيغمبرانست ، گفتم : مادر! بعد از پيغمبر ما پيغمبرى نباشد واو پسر پيغمبر است ، مادرم گفت : دين توبهترين دين است ، آن را بر من عرضه كن ، من به اوعرضه داشتم واومسلمان شد، ومن هم نماز را به او آموختم ،
اوهم نماز ظهر وعصر ومغرب وعشا را خواند، سپس در شب ؛ بيمارى بر اوعارض شد، به من گفت : پسرجان ! آنچه به من آموختى دوباره بياموز، من آنها را تكرار كردم ، مادرم اقرار كرد واز دنيا رفت ، چون صبح شد مسلمانها غسلش دادند وكفنش كردند وخودم بر اونماز خواندم ودر گورش ‍ گذاشتم


حديث

- عن أ بى عبد الله ع قال :
مر إ سماعيل فقال كنت أ حبه فقد ازددت له حبا إ ن رسول الله ص أ تته أ خت له من الرضاعة فلما نظر إ ليها سر بها وبسط لها ملحفته فأ جلسها عليها ثم أ قبل يحدثها ويضحك فى وجهها ثم قامت فذهبت وجاء أ خوها فلم يصنع به ما صنع بها فقيل يا رسول الله صنعت بأ خته ما لم تصنع به وهو رجل فقال لا نها كانت أ بر بأ بويها منه
عمار بن حيان گويد: به امام صادق عليه السلام خبر دادم كه پسرم اسماعيل نسبت به من خوشرفتار است ، فرمود: من هم اورا دوست داشتم واكنون دوستيم به اوافزون گشت ، خواهر رضاعى رسول خدا صلى الله عليه وآله نزد آن حضرت آمد، چون اورا ديد شادمان گشت وروپوش ‍ خود را براى اوگسترد، واورا روى آن نشانيد، سپس به اوروكرد وبا اوبه گفتگوپرداخت وتبسم مى فرمود، تا زمانى كه برخاست وبرفت ، آنگاه برادرش آمد، حضرت رفتارى كه نسبت به خواهرش داشت نسبت به او عمل نفرمود، به حضرت عرض شد: اى رسول خدا! با خواهرش رفتارى كردى كه نسبت به اونكردى ، با آنكه اومرد است ؟ فرمود: زيرا آن خواهر نسبت به پدر ومادرش خوشرفتارتر بود.